“Ik kreeg inzicht in oude patronen, ook in relatie tot mijn rouw”

Karin, 52 jaar (ondernemer): “Ik ging naar Lemon Pit Exclusive voor het volgen van een Life Changing program, omdat ik geholpen wilde worden mijn verdriet te dragen, na het verlies van mijn kind. Maar dit ging veel verder dan begeleiding bij rouw en rouwverwerking, ik kreeg inzicht in oude partonen, ook in relatie tot mijn rouw. Nu kan ik overeind en in balans blijven, om ook naast mijn verdriet, plezier te mogen ervaren in mijn leven.”

Omgaan met diepe rouw

Ik heb mijn zoon verloren. Hij was succesvol, knap, intelligent en pas 22 jaar oud. Tuurlijk had hij ook zijn downs, maar dat hij zich van het leven zou beroven dat had niemand en ook ik niet zien aankomen. Moederkloek als ik was, ben ik altijd met mijn kinderen bezig geweest. Met een eigen horecazaak was mijn man aan het werk en ik was thuis met de kinderen. We deden en deelden alles samen.

Leren dragen van mijn eigen pijn

Hoe kon dit gebeuren? Het schuldgevoel, het idee dat ik hem misschien had kunnen helpen, de pijn, de leegte. Het deed en doet zo onbeschrijfelijk veel pijn! Ik bleef achter met zoveel vragen. Ik had verdriet en droeg daarnaast het verdriet van mijn man, mijn moeder en mijn dochter. Ik wilde hen helpen.

In die tijd had ik 1 tot 2 keer in week rouwbegeleiding. Na mijn eerste en tevens intakegesprek bij Lemon Pit had ik direct een veel beter gevoel dan bij al die keren rouwbegeleiding. Ik ging naar Lemon Pit omdat ik geholpen wilde worden mijn verdriet te dragen. Maar dit ging veel verder dan begeleiding bij rouwen. Het traject ging echt de diepte in, niet alleen psychisch maar ook fysiek ging ik hiermee aan de slag. Het ging om mij, wie ik ben, wat ik doe, mijn gevoelens, mijn gedachten en mijn behoeften. Ik vond het heel prettig dat Rowena en Robin zeiden wat goed voor me was. Ik had dat op dat moment nodig.

Echte stappen door mentaal en fysiek aan de slag te gaan

Wat me enorm aanspreekt in het behandeltraject is juist de integrale aanpak van lichaam en geest. Een oefening die ontzettend tastbaar is en me enorm hielp is boksen. Ik voerde keurig uit wat me werd opgedragen. 10 keer, 20 keer. Totdat Robin me vroeg te stoppen wanneer het goed voor mij was. Ik was verbijsterd en hulpeloos. Ik wist niet hoe het moest. Maar ik heb het geleerd en zie dat het om het aangeven van duidelijke eigen grenzen gaat, mijn grenzen. Ik heb mijn grenzen te respecteren! De eerste keer dat ik Robin in een hoek duwde, voelde ik me letterlijk ziek. Dit was zo tegen mijn natuur in.

Eigen grenzen leren bewaken

Ik zorgde graag en vooral voor anderen, maar heel slecht voor mezelf. Ik was me hier niet eens bewust van. Bovenop mijn eigen verdriet en rouw om het verlies van mijn kind droeg ik ook het verdriet van mijn man, moeder en dochter. Ook werd ik enorm geraakt door pijnlijke maar goedbedoelde opmerkingen van mensen. Het kostte me heel veel energie, terwijl ik het de mensen niet eens kwalijk kon nemen. Ik leerde hoe ik ermee om kon gaan. Het ging om het bepalen en bewaken van mijn grenzen.

Ik kreeg nieuwe inzichten en werd me bewust van mezelf en mijn behoeften. Rowena leerde me hoe ik mensen op afstand kon houden. Althans, hoe ik ze niet binnen hoefde laten te komen zodat ze me geen energie meer kostten. Op een nuchtere manier gaf ze me handvatten. Ze hielp me de dingen op een rijtje te zetten en ik kreeg weer overzicht. Verdriet is er en mag er zijn, maar ik hoef niet meer het verdriet van mijn dierbaren te dragen. Ze hebben het recht op hun eigen verdriet. Hoe moeilijk ik het ook vind om het te zien. Ik vind het moeilijk als mijn moeder mijn verdriet ziet, omdat ik weet hoe verdrietig zij ervan wordt. Beetje voor beetje leer ik om meer voor mezelf te zorgen, meer voor mezelf te staan. Ik durf er meer te zijn en me te openen. Als ik slechte dagen heb, kies ik steeds meer voor mezelf. Ik ben daar duidelijker in naar mijn omgeving en verwacht niet van mezelf dat ik ‘gezellig’ doe.

Succesmomenten leren zien

Ik heb succesmomentjes leren zien en ik ben er blij mee, hoe klein dan ook. Onlangs wilde mijn dochter iets leuks gaan doen, maar ik had een hele slechte dag. Ik heb haar gezegd samen met haar vader iets gezelligs te gaan doen. Ik had er geen behoefte aan. Voorheen zou ik zijn meegegaan maar dat zou onbewust de sfeer kunnen bepalen op een negatieve manier. Nu mocht ik van mezelf me ellendig voelen en konden zij zich samen vermaken.

Op de goede weg met 24/7 een aanspreekpunt

Waar ik in eerste instantie schrok van de kosten van het behandeltraject, is het de investering meer dan waard. De 1-op-1-begeleiding, het 24/7 terecht kunnen, de integrale aanpak van lichaam en geest, waardoor ik psychisch en fysiek sterker word en balans terugvind, op een down to earth manier met humor. Robin en Rowena hebben onderling afstemming, zijn enorm betrokken, kundig. Ik voel me gezien en gehoord. Ik schrijf graag dingen van me af. Ik kan ze naar Rowena mailen en ze pakt het direct op. Zowel Rowena als Robin kan ik appen of mailen en ik krijg altijd een antwoord waar ik iets aan heb.

Ik ben er nog niet, het is een lange weg en de pijn zal nooit weggaan. Maar ik ben op de goede weg om recht, overeind en in balans te blijven en steeds meer succesmomenten te ervaren.

Ik weet dat ik nu een weg heb, om mijn wonden om te zetten in wijsheid.